Moja droga do nawrócenia jest długa, ale wiem, że już teraz Ktoś na drugim końcu tej drogi na mnie czeka. Na potwierdzenie, chcę przytoczyć tutaj wspaniałą historię, która mi się przytrafiła. Pewnego wieczoru, bardzo mocno rozmyślałam nad tym, jak bardzo się oddaliłam od Pana Boga i jak tu teraz wrócić? Czasami jeden krok w przód, dwa do tyłu. Jak to tak wrócić, co teraz powiedzieć? Wtedy w mojej głowie pojawiła się myśl: Łukasz 15,20. "A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go”. Nigdy wcześniej nie czytałam Pisma Świętego, tym bardziej byłam zdziwiona i zaciekawiona, zabrałam się za czytanie stosunkowo niedawno i nie wiedziałam, czego się spodziewać. Otworzyłam Pismo Święte i zamarłam ze zdziwienia i radości. To była gotowa odpowiedź na moje rozterki dotyczące powrotu :). Piękne słowa, które wyryły się w moim serduchu.

To nie jest przypadek. To, że czytasz teraz moje świadectwo również nie jest przypadkiem. Pan Bóg czeka na Ciebie, stoi już na drodze i wygląda. Z radością chce Cię przywitać, uściskać. Znowu się spotykacie... Moje wspaniałe spotkanie z Panem Bogiem miało miejsce podczas rekolekcji. Wiedziałam, że nie pojawiłam się tutaj przypadkiem, ale wydawało mi się, że przyjechałam do Centrum Duchowości SC w zupełnie innej sprawie. Okazało się, że Pan Bóg chce popracować nad kompletnie inna raną. Co za niespodzianka :). Pytanie tylko, czy Mu na to pozwolę. Czekał bez pośpiechu, bez presji, z cudownym spokojem i miłością.

Wszystko to, co usłyszałam podczas spotkań rekolekcyjnych zostało ze mną do teraz i nadal we mnie pracuje, jest żywe. Cieszę się, bo w końcu zrozumiałam, że miłość Pana Boga jest żywa, że to żywa relacja.

Co jeszcze? Otóż wielkim odkryciem było dla mnie to, że modlitwa to również milczenie, podczas którego daję przestrzeń Panu Bogu do działania i sobie możliwość usłyszenia Jego Słowa. Wsłuchaj się w Słowo Pana Boga. Ty nie musisz nic mówić. Ty nie musisz mówić. Ty nie musisz. Ważne, że chcesz. Odwagi, wracaj :)!

Ola